เกี่ยวกับโบ๊เบ๊

สถานีค้าส่ง-ค้าปลีก 24 ชม. เจาะไข่แดงใจกลางโบ๊เบ๊

ที่มาที่ไปของชื่อ “โบ๊เบ๊”

ตลาดโบ๊เบ๊นั้นสันนิษฐานว่าเป็นชื่อที่เรียกเพี้ยนมาจากคำว่า “บ๊งเบ้ง” โดยชื่อนี้เชื่อว่ามีที่มาจากอดีตขณะที่ยังเป็นตลาดขายเสื้อผ้าเก่าอยู่ ผู้คนที่มาค้าขายมักจะส่งเสียงดังหนวกหูจนกระทั่งแถบนี้ได้ชื่อเรียกว่า “ตลาดบ๊งเบ้ง”
แต่หากพิจารณาจากตัวอักษรจีน 母 馬 ที่ปรากฏอยู่บนป้ายชื่อตลาดที่อยู่บนสะพานข้ามคลองผดุงกรุงเกษมทุกสะพานแล้ว อักขระจีน 母 馬 นั้นออกเสียงตามภาษาจีนแต้จิ๋วได้ว่า “บ๋อแบ้” ซึ่งแปลตรงตัวว่า “แม่ม้า” ดังนั้นทางโครงการโบ๊เบ๊สเตชั่นจึงขอตั้งสันนิษฐานว่าแท้จริงแล้ว คำว่า “โบ๊เบ๊” อาจเป็นการเรียกเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า “บ๋อแบ้” ส่วนคำถามว่าทำไมต้องเป็น “แม่ม้า” นั้นยังเป็นปริศนาที่พวกเราอนุชนรุ่นปัจจุบันของโบ๊เบ๊ต้องช่วยกันสืบค้นต่อไป

รู้จักส่วนประกอบของตลาดโบ๊เบ๊

โบ๊เบ๊ประกอบด้วย 3 ตลาด ได้แก่ตลาดเก่า ตลาดกลาง และตลาด 3 ชั้น หรือตึก 3 ชั้น

ตลาดเก่า

เป็นพื้นที่ดั้งเดิมของชุมชนขนาด 20-30 ไร่ อยู่ในกรรมสิทธิ์ของวัดบรมนิวาสฯ ซึ่งให้ผู้คนเช่าอาศัยและทำมาค้าขาย

ตลาด 3 ชั้นหรือตึก 3 ชั้น

พื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นลานตากถั่วและโรงต้มถั่ว แต่ถูกรื้อถอนในปี พ.ศ. 2503 – 2504 หลังจากนั้นราวยี่สิบปี ตลาด 3 ชั้นก็มีชื่อเสียงจากการขายกางเกงวอร์มที่รับมาจากอำเภอบ้านสร้าง จังหวัดอยุธยา เนื่องจากเป็นกางเกงวอร์มที่ทำจากฝีมือการเย็บประณีต ราคาถูกและทนทาน

ตลาดกลาง

โด่งดังในฐานะศูนย์กลางขายส่ง เดิมทีพื้นที่บริเวณนี้เป็นที่ตั้งของตลาดหิรัญประดิษฐ์ซึ่งชาวบ้านเรียกว่าโกดังขายผ้า ตลาดหิรัญประดิษฐ์ถูกรื้อไปราวปี พ.ศ. 2497 – 2498 ต่อมาได้สร้างเป็นแฟลตราวปี พ.ศ. 2501

ตลาดเก่า

เป็นพื้นที่ดั้งเดิมของชุมชนขนาด 20-30 ไร่ อยู่ในกรรมสิทธิ์ของวัดบรมนิวาสฯ ซึ่งให้ผู้คนเช่าอาศัยและทำมาค้าขาย

ตลาด 3 ชั้นหรือตึก 3 ชั้น

พื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นลานตากถั่วและโรงต้มถั่ว แต่ถูกรื้อถอนในปี พ.ศ. 2503-2504 หลังจากนั้นราวยี่สิบปี ตลาด 3 ชั้นก็มีชื่อเสียงจากการขายกางเกงวอร์มที่รับมาจากอำเภอบ้านสร้าง จังหวัดอยุธยา เนื่องจากเป็นกางเกงวอร์มที่ทำจากฝีมือการเย็บประณีต ราคาถูกและทนทาน

ตลาดกลาง

โด่งดังในฐานะศูนย์กลางขายส่ง เดิมทีพื้นที่บริเวณนี้เป็นที่ตั้งของตลาดหิรัญประดิษฐ์ซึ่งชาวบ้านเรียกว่าโกดังขายผ้า ตลาดหิรัญประดิษฐ์ถูกรื้อไปราวปี พ.ศ. 2497-2498 ต่อมาได้สร้างเป็นแฟลตราวปี พ.ศ. 2501

ประวัติขุมทรัพย์ 100 ปี ตลาดโบ๊เบ๊

เมื่อราวปี พ.ศ. 2470

มีชาวบ้านจำนวนหนึ่งตั้งแผงขายของในบริเวณตรอกขี้เถ้า โดยนำสินค้าเครื่องอุปโภคบริโภคสารพัดชนิดมาวางขายกันแบบแบกะดิน เมื่อสงครามอุบัติขึ้นกลุ่มผู้ค้าในระแวกนั้น ได้ย้ายมาบริเวณลานดินหน้าวัดบรมนิวาสฯ ด้านริมคลองแสนแสบ เมื่อเริ่มมีความไม่เป็นระเบียบ ทางวัดจึงจัดระเบียบแผงสินค้าและเก็บค่าเช่าเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับจัดการดูแลความสะอาดในบริเวณลานดินและทางเดินรอบวัด

ในปี พ.ศ. 2498

เมื่อท่านเจ้าคุณธรรมดิลก ขึ้นดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบรมนิวาสฯ ก็ได้ยกเลิกการขายสินค้าแบกะดินบริเวณลานวัด โดยได้จัดให้พ่อค้าแม่ค้าย้ายข้ามฟากทางรถไฟไปตั้งในบริเวณที่ดินของวัด ซึ่งเป็นที่ตั้งของตลาดโบ๊เบ๊ในปัจจุบัน การค้าขายก็เปลี่ยนจากการวางขายแบกะดินมาตั้งเป็นร้านค้า มีการก่อสร้างห้องแถวในที่ดินของวัดเพิ่มขึ้นมากมาย จนตลาดโบ๊เบ๊ได้กลายเป็นตลาดใหญ่จนถึงทุกวันนี้ ผู้คนที่มาค้าขายมีทั้งชาวไทยและชาวจีน มีตรอกเล็กๆ ซึ่งใช้เป็นทางเดินเรียกว่า ตรอกธรรมา รวมทั้งมีโรงซ่อมเรือ โรงสี โรงปูน โรงทำกระทะ โรงเลื่อย ไปจนถึงซ่องโสเภณี ข้างตรอกธรรมามีต้นโพธิ์ใหญ่ 3 ต้น บ้างว่ามี 2 ต้น แต่ปัจจุบันเหลือเพียงต้นเดียว ซึ่งอยู่ด้านหลังของ โครงการโบ๊เบ๊สเตชั่น

ต่อมาในปี พ.ศ. 2515

เป็นยุคแห่งผ้ายีนส์ เป็นยุคที่นิสิตนักศึกษานิยมใส่กางเกงยีนส์จนกลายเป็นแฟชั่นของสังคม ในยุคดังกล่าวกางเกงยีนส์ยอดนิยมคือ Hara Ranger และ Levy โดยมีแหล่งจำหน่ายที่สำคัญคือ เซ็นทรัลและไดมารู สำหรับแหล่งผลิตยีนส์แหล่งใหญ่อยู่ที่ยศเส เป็นโรงงานขนาดใหญ่ 2 โรง ในช่วงปี พ.ศ. 2524-2540 นับเป็นช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุดของตลาดกลาง เนื่องจากเป็นตลาดศูนย์กลางขายส่งเสื้อผ้าสำเร็จรูปจำพวกยีนส์

เมื่อปี พ.ศ. 2535

บริเวณโบ๊เบ๊ยังขยายออกไปข้ามสะพานเจริญราษฎร์ไปยังบริเวณโบ๊เบ๊ทาวเวอร์ซึ่งเดิมเรียกว่าตลาดผลไม้หลังตลาดมหานาค

ปัจจุบันและอนาคต ตลาดโบ๊เบ๊

ในปี พ.ศ. 2563 ตลาดโบ๊เบ๊ก็ยังคงอยู่ที่เดิม สภาพเดิมๆ ตึกเก่าๆ สถานที่คับแคบ แต่ความเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นที่บริเวณตลาดกลางเดิมและโบ๊เบ๊สะพาน 3 ที่กำลังจะกลายเป็น
ศูนย์การค้าโบ๊เบ๊สเตชั่น สถานีค้าส่ง-ค้าปลีก แฟชั่น 24 ชั่วโมง

ตำนานฉบับใหม่ของโบ๊เบ๊ โดยผู้บริหารที่มีความมุ่งมั่นที่จะพลิกฟื้นตลาดโบ๊เบ๊ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง

เปิดขุมทรัพย์ตลาดโบ๊เบ๊ 100 ปี…
จะเริ่มต้นใหม่ที่นี่อีกครั้ง

โบ๊เบ๊สเตชั่น กับการพลิกฟื้นขุมทรัพย์ 95 ปีให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง

ปัจจุบันตลาดโบ๊เบ๊ยังคงอยู่ที่เดิม ในสถานที่คับแคบและตึกอายุหลายสิบปี แต่ความเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นที่บริเวณตลาดกลางเดิมและโบ๊เบ๊สะพาน 3 ที่กำลังจะกลายเป็น

ศูนย์การค้าโบ๊เบ๊สเตชั่น สถานีค้าส่ง-ค้าปลีก แฟชั่น 24 ชั่วโมง

ตำนานฉบับใหม่ของโบ๊เบ๊ โดยผู้บริหารที่มีความมุ่งมั่นที่จะพลิกฟื้นตลาดโบ๊เบ๊ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง